هر چی پلک می زدم باز تار می دیدمش

غروب وقتی داشتم سریال « رهایم کن » رو می دیدم، رسید به سکانسی که گفتند پدرش رو صدا کنید بیاد برای آخرین بار چهره ی پسرش رو ببینه؛ این سکانس، صحنه ای رو آورد جلو چشام؛ روزی که مادرم رو داشتند دفن می کردند، گفتند راه باز کنید دخترش بیاد وداع کنه باهاش. تجربه ش نکرده بودم و در تشییع ها حین دفن بالا سرِ متوفی نمی رفتم. ایستادم بالا قبر. ازدحام زیاد بود و از ضعفِ گریه رو پا بند نبودم. عمو کوچیکه م منو محکم گرفته بود نیافتم. منبع